Damainya Kasih Ibu...Murninya Bakti Ayah....

                            

Bila mak kata dia teringat, kita jawab kita sebuk sangat.....

Bila ayah kata dia rindu, kita jawab nantilah hujung minggu.....

Bila mak minta kita pulang, kita jawab kita belum lapang......

Bila ayah minta kita singgah, kita jawab kerja kita belum sudah......

Bila hati kita terguris, kita kata... "Mak memang tak pernah faham."

Bila hati kita terhiris, kita kata... "Ayah memang tak ambil kesah."

TETAPI....

Bila hati mak kita guris, mak kata.... "Tak apa, dia masih muda."

Bila hati ayah kita hiris, ayah kata.... "Tak mengapa, belum sampai akalnya."

Bila kita menangis tanda lapar, mak berlari hingga bagai hilang kaki...

Bila kita merintih tanda derita, ayah bersengkang mata bagaikan tiada lena...

Bila kita sedih kerana gagal, mak sentia membekalkan cekal.....

Bila kita pilu kerana kecewa, ayah teguh berkata dia tetap bangga....

-> buat renungan kita semua yang bergelar anak....sayangilah mereka selagi mata kita mampu melihat mereka di dunia yang nyata ini....

Kerana.......

Tiada gunanya tangisan kekesalan sekiranya kita mengabaikan mereka semasa nyawa mereka masih tak lekang dek jasad. selagi nafas masih terus menghirup udara anugerah Allah....

selagi mereka masih terus diAmanahkan Allah kepada kita dan kita masih diamanahkan Allah untuk mereka....

# puisi di atas bukan rekaan cempaka tapi cuma suatu perkongsian daripada pembacaan cempaka daripada buku yang berjudul "DIARI SUFI" karya SITI MUNAZAKIAH....yang cempaka rasa dapat memberi sejuta makna bukan kita semua....InshaAllah....Semoga Allah sentiasa melindungi kita daripada dilebelkan sebagai Si Tanggang....

                                                                  sekian daripada cempaka....:-)